Świętymi bądźmy

    Już jakiś czas temu, przeczytałem tekst, mówiący
o dziewczynce, która podczas zwiedzania katedry,
zatrzymała się i długo przyglądała pewnemu
witrażowi, który piękne oświetlony, bardzo
przyciągał  jej wzrok.
  Przechodzące przez witraż światło, rzucało barwne
refleksy na wnętrze świątyni.  
  Dziewczynka długo podziwiała barwne zjawisko,
aż pokazując na witraż  powiedziała:
Mamo jacy piękni ludzie są tam wysoko, kim oni są? 
Usłyszała odpowiedź, że to są Święci.
   Po powrocie do domu powiedziała domownikom...
   Ja wiem kim są święci.
Kim, no kim są? Zapytano.
Rozpromieniona odpowiedziała:
To są ludzie, którzy pozwalają, by świeciło przez nich światło!

   Nastał miesiąc listopad, obchodzimy dzisiaj Dzień Wszystkich Świętych,
a jutro Dzień Zaduszny.

  Jestem człowiekiem wierzącym.
Bóg jest Światłością, oświeca mnie swoim Światłem,
Ono pada na mnie.

  Ale co dalej z tym Światłem?
Czy ja stosuję jakąś zasłonę, aby mnie nie poraziło?
Odbijam je, gdzieś tam?
Czy może chłonę go, prosząc Boga
o więcej Jego Światła na moje życie.

    Bóg Swego Światła nie odmawia.

 Może jednak, dobrze byłoby być takim, niczym witraż ze Świętymi?
Część światła zostawić  dla siebie, aby być pięknym przed Bogiem,
ale części pozwolić, niech przechodzi przeze mnie i w postaci dobra
oświetla życie innych, którzy może akurat stanęli w cieniu.
Może wtedy będę miał bliżej do świętości?

A przecież powiedziano  ,,Świętymi bądźcie…”.

 Panie Boże, chcę być witrażem dla Twojego Światła, proszę o Łaskę,
aby Dzień Wszystkich Świętych kiedyś i mnie dotyczył.

Życzę tego Wszystkim.

                                           Sławek