Tak... na zakończenie dnia...

Dziękuję Panie Boże, że mnie zawróciłeś, przyciągnąłeś do siebie. Świadectwo Janusza.

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus +
  Osobą wierzącą byłem od zawsze, ale przez grzech, a głównie grzech kłamstwa, oddalałem się od Pana Boga i coraz bardziej podobało mi się określenie: \"wierzący niepraktykujący\" i często tak o sobie mówiłem choć prawie codziennie w drodze do pracy modliłem się swoimi słowami, głównie za swoich bliskich - ukochana Żona Edyta i dwóch synów Grześ i Bartuś, ale w sposób płytki i bardzo egoistyczny, niestety :(
   Aż przyszedł moment bardzo poważnego kryzysu w naszym małżeństwie. Na szczęście od jego początku był z nami i jest cały czas Pan Jezus Miłosierny. Żona na początku kryzysu poszła do spowiedzi i za pokutę Pan Jezus w osobie kapłana w konfesjonale zadał jej Koronkę do Miłosierdzia Bożego do odmówienia z mężem, ale ja, niestety, gdy Żona mi to powiedziała, zbyłem Ją, że może później, jutro, pojutrze... No i tak aż do momentu, gdy kryzys wylał się nam na głowę z całą siłą - zdążyłem tylko uprosić Żonę, żebyśmy razem odmówili Koronkę i potem się zaczęło coś bardzo strasznego w naszym Życiu, o czym nie będę pisał, ale było bardzo źle....

Kult Najświętszego Serca Pana Jezusa w służbie naszych serc …zapragnij trwać sercem przy Sercu :) :) :)

   Ktoś wysnuł takie przypuszczenie :  osłabienie kultu Serca Jezusa zostało spowodowane  zastąpieniem indywidualnej i zbyt uczuciowej  pobożności, duchowością bardziej obiektywną, czyli między innymi liturgiczną, czy też  biblijną… Jakiś element słuszności tego stwierdzenia być może jest związany z tym, że wiele osób doświadcza braku właściwego zaangażowania swoich uczuć w modlitwę… a przecież w modlitwę ma się angażować cały człowiek :) :) :)… 

  Troska o budowanie własnej harmonii emocjonalnej to ochrona  przed  łatwym poddawaniem się pod władzę własnych emocji takich jak  na przykład  lęk, smutek czy też agresja…

  Właśnie w obszarze kształtowania równowagi  emocjonalnej jakby „ponowne” odkrycie kultu Najświętszego Serca  Pana Jezusa, może przyjść z pomocą.  Trwanie w  kontemplacji miłującego Serca Boga, szukanie, odkrywanie swojego odbicia w Jego Sercu… to jedyna droga :) :) :)… aby przylgnąć do Serca Jezusa swoim sercem… przylgnąć całym sobą…

  

  Samo odmawianie  Litanii do Serca Jezusowego nie działa jak zaklęcie :)… tym samym nie możemy oczekiwać, że tak po prostu przez  modlitwy zapanuje  w nas ład serca. Otwartość na przemianę staje się możliwa Bożą mocą, gdy dla Boga zatrzymasz się, gdy medytujesz poszczególne wezwania… gdy smakujesz wypowiadane, czy pomyślane słowa, gdy trwasz w ciszy wewnętrznej, by te słowa z mocą wybrzmiały w twoim sercu… by zawładnęły twoim umysłem… aby  rytm twojego serca uzgadniał się  z rytmem serca Syna  Bożego, który w sposób doskonały wypełnił wolę Ojca…

Słowo o ojcostwie. Ojcowie do raportu.

  Miło to już było…  może tylko mogło, czy powinno, być…. wczoraj.

  Przedłużone świętowanie, to  niestety, wątpliwa zaleta niektórych mężczyzn…

 Żeby nie popaść w ten stan :) ;)  proponuję pewną formę raportu. 

   Nie powiem,  że dzisiejszy tekst, a szczególnie to co polecę, jest dla niewiast zabronione, ale chciałbym jednak, żeby się zainteresowali nim szczególnie mężczyźni.  Ojcowie, ale również Ci, dla których ojcostwo jest dopiero melodią przyszłości.  

   Myślę, że polecony materiał może pomóc każdemu z nas we wniknięciu w siebie, dla dobra rodziny,  która może i powinna być, tak ważnym przyczynkiem do tego, żeby nasze życie było po prostu udane.  Żebyśmy byli jego twórcami, a nie tylko konsumentami…, że o destrukcyjnych postawach ledwie wspomnę.                           

    A więc, oby Ojcostwo, a nie dziadostwo.
                                                                                    Sławek 

   http://www.gloria.tv/?media=410513

   Po kliknięciu, jeszcze mały, ale wymowny suplement.....

Dzień Ojca

  
  Kochani, dzisiaj, módlmy się szczególnie w intencji naszych Tatusiów,
a także połączmy się w szczególnej więzi z naszym
Wspólnym TATUSIEM w Niebie.

  Miłosierny Boże, Ty, jako nasz Ojciec Niebieski,
oczywiście doskonale rozumiesz Ojców.
W Twej niewyczerpanej miłości i niewyczerpanym doświadczeniu,
błogosław Ojcom, Wszystkim Ojcom – tym młodym, i tym starszym :)
Daj każdemu z Nich czas i chęć, aby stał się przyjacielem swojego Dziecka.
Daj Mu miłość, mądrość, cierpliwość i sprawiedliwość w wychowywaniu
nie zawsze posłusznych i wdzięcznych, mniejszych i większych Dzieci.
Uczyń Go bohaterem w oczach Dziecka.

  Niech Bóg Ojciec wspiera Was Tatusiowie
i udziela potrzebnych darów na każdy dzień!

  A tym Tatom, którzy odeszli już do Domu w Niebie,
niech Ojciec Niebieski pozwoli radować się Swoim Obliczem.

                                                                     Ela B.

  Boże Ojcze mój, Ojcze nasz, pragniemy śpiewać Tobie...  Wysłuchaj Nas, Tatusiu....

Kult Najświętszego Serca Pana Jezusa w rozumieniu teologicznym... i co dla nas oznacza… :)

   Trwamy na Nabożeństwach czerwcowych, na których odmawiamy Litanię do Najświętszego Serca Pana Jezusa. Porozważajmy ponownie.

  Ogólnie można powiedzieć, że Najświętsze Serce Pana Jezusa ukazuje fundamentalne treści chrześcijaństwa to znaczy Wcielenie oraz Misterium Paschalne.

Wcielenie. Święty Jan Damasceński pisał: Całego mnie cały przyjął, cały złączony jest z całością, by całości przynieść zbawienie. Inaczej nie mogłoby być uzdrowione, co nie byłoby przyjęte. To jest także streszczenie długiej drogi chrześcijaństwa poszukującego prawdy o Chrystusie i tajemnicy zbawienia. Drogi wyznaczonej  wieloma sporami, które Kościół przeszedł, aby jasno wypowiedzieć, że Syn Boży jest prawdziwie Bogiem i prawdziwie człowiekiem.

Misterium Paschalne. Dobrze wiemy, że śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa to istota chrześcijaństwa ! W tej tajemnicy znaczenie otwartego boku Jezusa, Świętej Rany jest bardzo mocne. Wprawdzie w Ewangeliach nie znajdziemy słowa „serce”, ale według tradycji, jeszcze zanim święta Małgorzata Alacouqe miała  objawienia, w Świętej Ranie dopatrywano się serca.

KIM WŁAŚCIWIE JEST JEZUS?

(Mk 4,35-41)
  Gdy zapadł wieczór owego dnia, Jezus rzekł do swoich uczniów: Przeprawmy się na drugą stronę. Zostawili więc tłum, a Jego zabrali, tak jak był w łodzi. Także inne łodzie płynęły z Nim. Naraz zerwał się gwałtowny wicher. Fale biły w łódź, tak że łódź już się napełniała. On zaś spał w tyle łodzi na wezgłowiu. Zbudzili Go i powiedzieli do Niego: Nauczycielu, nic Cię to nie obchodzi, że giniemy?
  Jak często w sytuacji kryzysu krzyczymy do Boga to samo? Dlaczego zezwala na nieszczęścia, na zło, dlaczego nie reaguje na płacz, na ludzki ból? I rzadko znajdujemy odpowiedz. Może niekiedy, po upływie dłuższego czasu, zauważamy, że trudne wydarzenia prowadziły ku czemuś, że były potrzebne, abyśmy więcej kochali, bardziej ufali, aby nasza wiara się umocniła...

  On wstał, rozkazał wichrowi i rzekł do jeziora: Milcz, ucisz się! Wicher się uspokoił i nastała głęboka cisza.
  Uczniom nie o to chodziło! Przecież Pan Jezus mógłby po prostu wstać, pomóc im wylewać wodę z łódki, dodać otuchy... A tymczasem - objawiła się moc Boga, Stworzyciela i Władcy tego świata, któremu podlegają siły natury, dla którego uciszenie burzy jest niczym dla nas zakręcenie kurka z wodą.

  Wtedy rzekł do nich: Czemu tak bojaźliwi jesteście? Jakże wam brak wiary?
  Jakże brak NAM wiary... Jak często stawiamy Bogu granice? Chcielibyśmy, aby spełnił to,  co sami wymyślimy. Jak trudno uwierzyć, zaufać, oddać się bez wahania w Jego ręce, wsłuchać w Jego głos. Twoja, nie moja wola...

„Kim właściwie On jest, że nawet wicher i jezioro są Mu posłuszne?”

  W dzisiejszej liturgii Słowa Kościół udziela nam lekcji prawdziwej wiary polegającej na całkowitym zaufaniu obecnemu wśród nas Zbawicielowi.
 
  Historia, którą opowiada nam św. Marek jest w pewnym sensie zwieńczeniem opowieści o nauczaniu Jezusa z łodzi. Czwarty rozdział Ewangelii otwiera się następującym obrazem: „bardzo wielki tłum ludzi zebrał się przy Nim. Dlatego wszedł do łodzi i usiadł w niej [pozostając] na jeziorze, a cały lud stał na brzegu jeziora. Uczył ich wiele w przypowieściach” (Mk 4, 1-2). Całkowicie poddany woli „Pana żniwa” (por. Łk 10, 2), przez cały dzień Jezus niestrudzenie siał w sercach słuchaczy Słowo w mocy Ducha Świętego, aby stali się „jak drzewo zasadzone nad płynącą wodą, które wydaje owoc w swoim czasie” (Ps 1, 3) i aby Ojciec mógł zebrać ten owoc ich wiary i posłuszeństwa Jego miłowanemu Synowi, w którym ma upodobanie (por Mk 1, 11). Głosząc nastanie królestwa Bożego, Chrystus odpowiedział na błaganie Dawida wyrażone w psalmie pokutnym: „Stwórz, o Boże, we mnie serce czyste i odnów w mojej piersi ducha niezwyciężonego!” (Ps 51, 12). On Jest Logosem, stwórczym Słowem Boga, czyniącym swoich słuchaczy tymi, o których św. Piotr pisze w swoim pierwszym liście: „wy, którzyście byli nie-ludem, teraz zaś jesteście ludem Bożym, którzyście nie dostąpili miłosierdzia, teraz zaś jako ci, którzy miłosierdzia doznali” (1 P 2,10).
 
  Wieczorem Jezus polecił uczniom: „«Przeprawmy się na drugą stronę». Zostawili więc tłum, a Jego zabrali, tak jak był w łodzi” (Mk 4, 35-36) i wkrótce ukołysany w unoszącej się na falach łodzi zasnął. W scenie tej można dostrzec podobieństwo do aktu stworzenia świata. W księdze Rodzaju czytamy, że „gdy Bóg ukończył w dniu szóstym swe dzieło, nad którym pracował, odpoczął dnia siódmego po całym swym trudzie, jaki podjął.” (Rdz 2, 2) Zmęczony swoją stwórczą pracą Zbawiciel zasnął i nawet gwałtowny wicher, który zerwał się nagle (por. Mk 4, 37) nie przerwał tego świętego czasu Jego odpoczynku (por Rdz 3, 3).
 
To piękna i wzruszająca scena. Na jeziorze galilejskim szaleje burza. Wicher szarpie łodzią niczym łupiną orzecha, aż ta nabiera wody i lada chwila zatonie. Uczniowie drżą ze strachu o swoje życie, które wisi na włosku. A Jezus śpi jak niemowę. Trwa w całkowitym zawierzeniu Ojcu, które przywodzi na myśl psalm 131: „wprowadziłem ład i spokój do mojej duszy. Jak niemowlę u swej matki, jak niemowlę - tak we mnie jest moja dusza” (Ps 131, 2).

Księga Wyjścia 33 - Rozmawa z Panem Bogiem. Nasza również.

  Po incydencie ze złotym cielcem, Pan nakazuje Mojżeszowi wyruszyć wraz ze swym narodem w dalszą drogę.
Mojżesz pośredniczy między Panem Bogiem, a narodem wybranym.
 Rozmawia z samym Bogiem. Nieraz te jego rozmowy, to wręcz kłótnie i negocjacje.
Nie waha się prosić i spierać z samym Bogiem.
  
  Taka rozmowa, może w zasadzie odbywać się tylko pomiędzy kimś bliskim, a Pan Bóg jest dla Niego, jak Przyjaciel, czy dobry Ojciec, z którym nie boi się rozmawiać o wszystkim.

  Nasze wyobrażenie modlitwy, to często modlitwa regułkami, a Mojżesz nam pokazuje inna formę modlitwy. Taką, w której odważne mówienie o tym czego nam potrzeba,  i o tym wszystkim co nas niepokoi, martwi, z czym trudno nam się pogodzić, czy o naszej słabości i niemocy.

  Modlitwa Mojżesza to też, podobnie jak u nas w IMW, Modlitwa Wstawiennicza. Najczęściej wstawia się on za swoim ludem. To Mojżesz uprasza u Pana wszelkie potrzebne mu łaski.

Pan Bóg mnie ocalił - O. Joseph Maria Verlinde

   Dzisiaj chcielibyśmy polecić świadectwo, a zarazem ostrzeżenie katolickiego zakonnika o. Josepha Marii Verlinde, który był głęboko zaangażowany w praktykowanie jogi, okultyzmu, magnetyzmu i medytacji transcendentalnej.
  Niektórzy nieświadomie korzystają z modnej w ostatnich latach jogi, jako formy gimnastyki, mającej na celu poprawę naszego zdrowia, kondycji i odzyskania równowagi ducha. Czy są to jednak tylko niewinne ćwiczenia?
  O. Verlinde, który poznał od podszewki filozofię wschodu, ostrzega, aby zachować czujność w praktykowaniu różnych tego typu technik.
Na pewno nie można zarzucić mu teoretyzowania, gdyż sam z autopsji doświadczył, jakiego spustoszenia w jego duszy dokonały te praktyki.
  Jeśli sami nie mamy styczności z tymi zagrożeniami, być może ktoś z naszych bliskich, znajomych ma z tym kontakt. Warto wysłuchać i przekazać innym to świadectwo dla uświadomienia czym jest joga i filozofia wschodu. Co, a raczej kto się za tym może kryć.

                                                                    Aneta i Sławek

O. Joseph-Marie Verlinde cz. 1 - świadectwo

O. Joseph-Marie Verlinde cz. 2 - odpowiedzi na pytania

 Jeśli ktoś chciałby więcej,  zachęcamy.....